ΓΥΝΑΙΚΑ

Mobbing: Συνέβη και σε ‘μένα

Pinterest LinkedIn Tumblr

Σήμερα σας έχω ένα άρθρο λίγο διαφορετικό από όσα σας έχω συνηθίσει μέχρι τώρα. Κάτι η επικαιρότητα που είναι καταιγιστική, κάτι οι μνήμες που δε σβήνουν τόσο εύκολα έρχομαι να σου μιλήσω για το mobbing μια σύγχρονη μάστιγα στους χώρους εργασίας. Καταρχήν το mobbing προέρχεται από το αγγλικό ρήμα mob που σημαίνει περικυκλώνω, ενοχλώ. Δυστυχώς συνέβη και σε ‘μένα και είμαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου κι αν καταφέρω να θορυβήσω έστω κι έναν άνθρωπο που υποφέρει στον χώρο εργασίας του και τον βοηθήσω θα έχω καταφέρει τον σκοπό μου!

Το φαινόμενο είναι γνωστό ως «σύνδρομο Mobbing» και περιγράφει την κατ’ επανάληψη υβριστική συμπεριφορά εντός ή εκτός της επιχείρησης, η οποία εκδηλώνεται με εκφοβιστικές ενέργειες, λόγια ή τρόπους οργάνωσης της εργασίας και στοχεύει στη διαμόρφωση ενός εχθρικού, ταπεινωτικού περιβάλλοντος που προσβάλει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια ή τη σωματική-ψυχική ακεραιότητα του εργαζομένου, προκειμένου να προκαλέσει την παραίτησή του (Σάκουλα, Μπελαλή & Σταθαρού, 2014)

Mobbing: Συνέβη και σε 'μένα
PHOTO FROM PINTEREST

 

Mobbing: Συνέβη και σε ‘μένα

Ας πάρουμε τα γεγονότα από την αρχή. Ήταν μια εποχή που με είχαν κουράσει τα ιδιαίτερα μαθήματα κι έψαχνα να βρω κάτι διαφορετικό. Κάτι πιο μόνιμο αν θέλεις και κυρίως μια δουλειά πρωινή για να βλέπω το παιδάκι μου. Μια φίλη μου μίλησε για μια θέση γραμματείας σε ένα γνωστό γραφείο. Εκ πρώτης όψεως φαινόταν η ιδανική θέση. Πρωινή εξάωρη εργασία, σε απόσταση πέντε λεπτών από το σπίτι μου με το αυτοκίνητο και σε χώρο όχι πολύ μακριά από αυτό που είχα σπουδάσει. Δεν ήταν ακριβώς φροντιστήριο αλλά ένα γραφείο διάγνωσης κι αποκατάστασης μαθησιακών δυσκολιών.

Στην αρχή ήμουν ενθουσιασμένη με την προοπτική αυτής της θέσης και νόμιζα πραγματικά ότι θα έδινα τον καλύτερο μου εαυτό. Μεταξύ μας μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα κανένα πρόβλημα με κάποιον εργοδότη μου είτε δούλευα στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα. Αντιθέτως είχα αναλάβει θέσεις με αρκετά μεγάλη πίεση και παλιότερα χωρίς κανένα πρόβλημα.

FOLLOW US ON INSTAGRAM

Έγινε η εκπαίδευση μου από την κοπέλα που θα αντικαθιστούσα και τη συμφωνημένη μέρα πήγα με το χαμόγελο στα χείλη να ξεκινήσω στη νέα μου θέση. Στην αρχή τα όποια δείγματα αρνητικής συμπεριφοράς έβλεπα τα απέδιδα στο γεγονός ότι ήμουν καινούρια και δεν είχα μάθει τον τρόπο που ήθελε η ιδιοκτήτρια του γραφείου να δουλεύω. Και σιγά σιγά και μεθοδικά άρχισε το βασανιστήριο. Φωνές, προσβολές, συνεχής ένταση στο χώρο της δουλειάς, απαιτήσεις που δεν ανταποκρίνονταν στη θέση μου (αλήθεια ποια γραμματέας είναι αναγκασμένη να παραλαμβάνει το αφεντικό της με το αυτοκίνητό της από το σπίτι του προς το γραφείο όποτε δεν είχε διάθεση να περπατήσει και να περιμένει μισή ώρα σαν άλλος ταξιτζής;;;).

Επέστρεφα σπίτι μου κλαίγοντας τις περισσότερες φορές και περίμενα στο αυτοκίνητο να ηρεμήσω για να μην καταλάβει κάτι ο Μπάμπης και το παιδί. Δεν πίστευα ότι αυτό ήταν Mobbing και συνέβη και σε ‘μένα  Αυτό που κυριολεκτικά με σκότωνε ήταν ότι το πρωί μου δίνονταν οδηγίες για την πορεία της μέρας και το μεσημέρι οι απαιτήσεις ήταν τελείως διαφορετικές με αποτέλεσμα να φαίνεται ότι δεν είχα κάνει τίποτα και φαινόταν ότι δεν καταλάβαινα τις εντολές που μου δίνονταν. Είχα αρχίσει να μην πιστεύω στις ικανότητές μου αλλά και στα ίδια μου τα αυτιά.

Mobbing: Συνέβη και σε 'μένα

Έχεις βιώσει αντίστοιχη συμπεριφορά; Αν θέλεις να το μοιραστείς μαζί μου περιμένω το σχόλιο σου ή μήνυμα στα Social Media του busymama.gr

Καθημερινά το ωράριο καταστρατηγούνταν κι ένα μεσημέρι ζήτησα το αυτονόητο… Να φύγω στην ώρα μου καθώς είχα ένα κανονισμένο ραντεβού. Το τι έγινε δε μπορώ καν να το περιγράψω ακόμα. Οι πελάτες στον προθάλαμο άκουγαν μια υστερική γυναικά να φωνάζει και να με προσβάλει με τα χειρότερα λόγια. Ντρεπόμουν να βγω μετά από το γραφείο και να τους δω στα μάτια.

Τα περιστατικά αμέτρητα. Είχα φτάσει σε σημείο να μην μπορώ να αντέξω ούτε τον ήχο του κινητού μου. Κάθε πρωί σηκωνόμουν με άγχος και τάσεις για εμετό. Κάθε φορά έλεγα “αυτή θα είναι μια άλλη μέρα” και μέχρι τις 11:00 το είχα μετανιώσει. Άλλαξα, Έγινα νευρική και χωρίς καμία αντοχή. Δεν είχα το κουράγιο να ασχοληθώ ούτε με το blog που τόσο αγαπώ. Ξαφνικά ένιωσα ότι σκοτείνιασα. Δε μπορούσα καν να χαμογελάσω. Αμφισβητούσα πια τις ικανότητές μου εγώ η ίδια κι ένα αίσθημα φόβου κυριαρχούσε στη ζωή μου.

Ο Μπάμπης προσπαθούσε να μου μιλήσει και να βοηθήσει όπως μπορεί. Η μαμά μου το ίδιο. Δεν μπορούσα να δω φως στο τούνελ. Άντεξα την κατάσταση αυτή για περίπου πέντε μήνες. Σε έναν καφέ με φίλες (αν διαβάσετε το άρθρο ξέρετε εσείς ποιες είστε) κατάλαβα ότι δεν πάει άλλο γιατί οι ίδιες οι φίλες μου δε με αναγνώριζαν πια. Μου είπαν το αυτονόητο… ΦΥΓΕ! Και η κουβέντα αυτή φώτισε το μυαλό μου. Και μεθόδευσα τη φυγή μου. Αλλά μην νομίζετε ότι έτσι απλά βρέθηκε η λύση και ξεμπέρδεψα.

Mobbing: Συνέβη και σε 'μένα
PHOTO FROM PINTEREST

Σε αυτόν τον τομέα έχουμε μείνει πίσω αρνούμενοι να παραδειγματιστούμε από τα μοντέλα εργασίας αναπτυγμένων χωρών σε θέματα εργασιακών δικαιωμάτων

Αφού ανακοίνωσα ότι θα φύγω με two weeks notice μάλιστα, άρχισε ο πραγματικός πόλεμος. Δε με άφησε να φύγω στο χρονικό περιθώριο που είχα βάλει εγώ αλλά με έκανε να παραμείνω για έναν εφιαλτικό μήνα ακόμα. Φυσικά και με απείλησε και με δικηγόρο αλλά χωρίς αποτέλεσμα καθώς και η δική μου δικηγόρος μου είπε ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα μου να παραιτηθώ από τη στιγμή που είχα δώσει και περιθώριο.  Κι όταν κατάλαβε ότι δε μπορεί να με κρατήσει πια και μπήκε σε ισχύ η παραίτησή μου με ανάγκασε να πάω ακόμα δυο μέρες στο γραφείο για κάποιες τελευταίες υποθέσεις αμισθί κι έκατσα για παραπάνω από 8 ώρες χωρίς νερό.

Φυσικά ενώ είχα ειδοποιήσει κι έκατσα και έναν μήνα παραπάνω από αυτό που είχα πει στην αρχή, δεν υπήρξε μέριμνα για αντικατάσταση μου με αποτέλεσμα να με κατηγορεί ότι την άφησα ξεκρέμαστη.

Το θετικό στην όλη υπόθεση ήταν το εξής. Στις οικονομικές κι ασφαλιστικές της υποχρεώσεις ήταν καθόλα σωστή και οφείλω να το αναγνωρίσω.

Αν κρίνω από τις απαντήσεις που μου στείλατε σε σχετική μου ερώτηση στο Instagram δυστυχώς πολλές φίλες από εσάς έχετε βιώσει τις ίδιες και χειρότερες πολλές φορές συμπεριφορές. Δυστυχώς ο Έλληνας εργοδότης κάνει ένα τραγικό λάθος. Βασίζεται στον φόβο που θα προκαλέσει στον εργαζόμενο και νομίζει πως έτσι θα αποδώσει καλύτερα. Και σε αυτόν τον τομέα έχουμε μείνει πίσω αρνούμενοι να παραδειγματιστούμε από τα μοντέλα εργασίας αναπτυγμένων χωρών σε θέματα εργασιακών δικαιωμάτων. Αμέτρητα τα αρνητικά παραδείγματα και δυστυχώς δε βλέπω να αλλάζει προς το καλύτερο η όλη κατάσταση.

Mobbing: Συνέβη και σε ‘μένα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Job Interview: Τα dos και donts του στυλ

 

Είμαι η Έλενα, αλλιώς η busy mama. Εκπαιδευτικός και μαμά ενός μικρού πρίγκιπα κι ενός μικρού ροζ μακαρόν. Ερωτευμένη πάντα με εκείνο το αγόρι που γνώρισα το 2005 και συνεχίζει ακόμα να με αντέχει. Πιστεύω ακράδαντα ότι μια μαμά δεν παύει ποτέ να είναι και γυναικά. Το busymama.gr έχει ως κέντρο του τη γυναίκα σε όλους της τους ρόλους.

Γράψτε ένα Σχόλιο